Stavoren was eens.. een machtige en rijke koopmansstad. Na de 13e eeuw begon haar rijkdom echter langzaam af te nemen en groeiden de andere Friese kuststeden. De trotse Hanzestad verloor beetje bij beetje haar heersende positie en middeleeuwse roem. De sage over het vrouwtje van Stavoren is een romantisch verhaal over de ondergang van het oude, rijke en machtige Stavoren.
Een rijke koopmansweduwe
In Stavoren woonde een rijke koopmansweduwe die één van haar kapiteins de opdracht gaf het allerkostbaarste uit een buitenlandse haven te halen dat hij maar kon vinden. De kapitein zocht in tal van grote zeesteden maar vond niets dat voldeed aan de eisen. Uiteindelijk ontdekte hij in Dantzig, een Poolse stad, de mooiste tarwe die hij ooit had gezien. Hij laadde de tarwe op zijn schip en voer vol zelfvertrouwen terug naar huis. De koopmansvrouw was echter buiten zichzelf van woede toen zij hoorde dat haar schip met slechts een lading tarwe was teruggekeerd.
Overmoed & een gouden ring
“Aan welke zijde heb je de lading ontvangen?” vroeg ze de kapitein. “Aan bakboordzijde”, antwoordde de zeeman. “Stort het dan maar aan stuurboordzijde de zee in”. De kapitein deed wat hem bevolen was, terwijl de koopmansvrouw aan wal toekeek of haar bevelen wel precies werden uitgevoerd. Een oude man uit het volk kon deze verspilling niet aanzien. “Je zal voor deze overmoed gestraft worden! Er zal een tijd komen dat jij zal bedelen!”, riep hij haar toe. Onverstoord draaide zij zich om, nam een gouden ring van haar vinger en gooide deze in de golven. “Zomin deze ring uit de zee terugkeert, zomin zal ik tot de bedelstaf vervallen”, zei ze.
Van koopmansvrouw tot bedelaar
Zoals te verwachten, vond de dienstbode van de weduwe de ring kort na die gedenkwaardige dag terug in de ingewanden van een schelvis, die zij voor het middagmaal klaarmaakte. Zij liet de ring aan haar meesteres zien en deze schrok hevig. Enkele dagen later bereikte haar het ontstellende bericht dat al haar schepen op de terugreis met man en muis waren vergaan.. En zo kwam de voorspelling uit; de eens zo rijke koopmansvrouw verviel tot de bedelstaf. En daar waar de kostbare tarwe in zee was gestort, verrees een zandbank. Deze wordt nog steeds het Vrouwenzand genoemd.
Bron: Stavoren.nl
De haven van Stavoren ontdekken? Neem voor meer informatie contact op met schipper Wouter via info@egasail.nl.
